امروز که بعد از مدتها رفته بودم بیرون، از اونجایی که روزه نمی گیرم، هی به خودم می گفتم:
- حواست باشه چیزی نخوری.
- هی پسر الان توی ماه رمضون هستیما.
- بپا بیرون که هستی، چیزی نخوری.

فکر می کنم آدمها میتونن هر اعتقادی داشته باشن. به خودشون مربوطه. اما باید به عقاید دیگران احترام بذارن. چون زندگی اجتماعی چنین چیزی رو ایجاب می کنه. این لازمه ی در کنار هم زندگی کردنه.
اما کماکان مخالف دخالتهای دولتی و بخصوص نظامی هستم؛که این روزا شاهدش هستیم. و مطمئنم که این نوع برخورد جوابگو نیست. شما نمی تونی کسی رو مجبور کنی به عقاید شما احترام بذاره. تجربه گذشته اینو به ما ثابت کرده.
این چیزا نیاز به حرکت های فرهنگی داره، نه حرکت های "بی فرهنگی"(!)
البته، فعلن که دور، دور ِ دوستانه. چرا که پیروزی با کسی است که قدرت با اوست. اما خدا می دونه که این پیروزی چندان دوام نمی کنه. از دل این به ظاهر پیروزی، بوی فساد و پوسیدگی ارزشها به مشاشم می رسه.

وای بر آن روز که پرده برافتد...

وبلاگ برتر در تاپ بلاگر